بریده‌های کتاب کافه ی خیابان گوته

گفت: «ولی اون اینجاست، جلوی من. ایناهاش. » گفتم: « این فقط گوشت و استخونیه که از اون آدم به جا مونده. اصل وجود آدم ها ذهن شونه ، خاطرات شونه ، اون که از بین بره،دیگه خود آدم از بین رفته .»

هر آن کس در جهان ظلم و جفا کرد هر آن کز حق نه شرم و نه حیا کرد سزای کرده هایش را ببیند به پاداش عمل روزی نشیند

خودش بود و دوتا کتابش و آسمانی که ستاره هایش هیچ وقت کهنه و تکراری نمی شدند.

اصل وجود آدم ها ذهن شونه ، خاطرات شونه ، اون که از بین بره ، دیگه خود آدم از بین رفته....!