بریده‌ کتاب‌های جنگی که نجاتم داد

سوزان گفت: << درخت کریسمس که یادمون بندازه خدا مثل یه درخت همیشه سبز، حتی توی زمستون هم زنده‌ست. >> جیمی جوابش را داد: << ولی تو که گفتی بقیه‌ی درخت‌ها هم نمرده‌ن. >> سوزان گفت: << خب نمرده‌ن ولی به نظر مرده میان و درخت کریسمس داشتن سنت قشنگیه. سبز وسط زمستون، روشنایی وسط تاریکی، همه‌اش تشبیهاته‌ به خدا. >>

لبخند پهنش تا بنا گوش باز شد . همان لبخندی بود که وقتی من را توی کابینت می گذاشت می زد . گفت (ینی داری قول میدی ؟ ) تا آخر عمرم این کلمه ها را به خاطر خواهم داشت گفتم ( اره )

به این فکر کردم که اگر سوزان اینجا بود ،چکار می کرد؟ خودم را بالا کشیدم.صاف ایستادم،قدم بلند تر شد.مستقیم به چشم مرد نگاه کردم و گفتم: از پای معیوبم تا مغزم کلی فاصله است!

حرف احمقانه زدن معنیش این نیست که احمقیم.

با‌ وجود اینکه با لب‌هایش لبخند نزد، اما لبخند را توی چشم‌هایش دیدم.