بریده‌های کتاب شب های پیشاور

پیامبر فرمود:«انا من العرب و لافخر و أنا سید ولد آدم و لافخر» ما حصل معنی آن که ؛ من با این که خود عرب و آقای اولاد آدمم به این نژاد و مقام بر سایرین فخر و مباهاتی ندارم و فخر نمیکنم ، فقط فخر پیغمبر به این بود که بنده ی مطیع پروردگار است‌، در مقام مناجات عرض میکرد : "کفی بی فخراً أن اکونَ لک عبداً" یعنی مرا فخر و مباهات کافی ست که بنده چون تو پروردگاری هستم .

فحش و تهمت که عادت دیرینه مردمان بی مایه و عنود است اگر شخصی باشد قابل تحمل و گذشت و عفو و اغماض است ولی اگر تهمت ها نوعی باشد قابل تحمل و گذشت نیست. سکوت در اینجا بی معنی و جز عجز دلیلی ندارد.

مستر کارلیل انگلیسی در کتاب الابطال خود میگوید ؛ کشته شد علی بن ابی طالب به عدالت خود ، یعنی اگر عدالت نمی کرد و قصاص قبل از جنایت میکرد ، بدنش به سلامت میماند . [چون آقا امیرالمومنین میدونستن ابن ملجم قاتلشون هست]چنانچه سلاطین عالم به مجردی که سوء ظن به کسی پیدا می‌کردند ، ولو فرزند و برادر و عیال و اقارب عزیزشان بود، فوری معدومشان می‌نمودند.

اگر پادشاهی که ولیعهد ثابت دارد، هر گاه در بسیاری از کارها از قبیل افتتاح امکنه و یا استقبال ها و ... فردی از بستگان را به عنوان نماینده خود بفرستد، آیا پس از مرگ پادشاه آن نماینده می تواند با عده ای طرفدار دعوی نیابت سلطنت نموده و ولیعهد ثابت را از کار برکنار و خود را سلطان بخواند به دلیل آنکه روزی به نمایندگی پادشاه در فلان امر شرکت نموده؟ آیا چند شب در مسافرت با پیغمبر(ص) بودن یا چند رکعتی نماز با امت خواندن(شما را به خدا قسم، انصاف دهید) برابری می کند با آن همه نصوص جلیه و خفیه و فضایل و کمالات در شان مولانا امام المتقين امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) ؟!

(استاد سلطان الواعظين خطاب به یکی از علمای اهل سنت) شما ندیده اید، یا نخواسته اید ببینید، یا دیده اید و صلاح مقام خود را در اعتراف به حقیقت نمی دانید و یا ملاحظه اتباع و مریدان خود را می نمائید ولی ما دیده ایم و حق پوشی را هم صلاح دین و دنیای خود نمی دانیم

همیشه در گفتار و کردارتان دقيق شوید که بعد از کشف حقيقت اسباب خجالت نشود.

به قول امام شافعی(محمدبن ادریس) که گوید تعجب است از حالات علی بن ابیطالب(ع) که دشمنان آن حضرت از روی بغض و کینه فضایل او را پنهان می دارند و دوستان او از راه تقیه و ترس از اعادی حقایق را اظهار نکی دارند، مع ذلک تمام کتاب ها از دوست و دشمن پر است از فضائل و مناقب آن حضرت.

فحش حربه ی عجز است ، کسی که جواب صحیح ندارد با فحش طرف را مغلوب میکند.