بریدۀ کتاب

پیامبر فرمود:«انا من العرب و لافخر و أنا سید ولد آدم و لافخر» ما حصل معنی آن که ؛ من با این که خود عرب و آقای اولاد آدمم به این نژاد و مقام بر سایرین فخر و مباهاتی ندارم و فخر نمیکنم ، فقط فخر پیغمبر به این بود که بنده ی مطیع پروردگار است‌، در مقام مناجات عرض میکرد : "کفی بی فخراً أن اکونَ لک عبداً" یعنی مرا فخر و مباهات کافی ست که بنده چون تو پروردگاری هستم .