بریده‌های کتاب اشک هایی که در سکوت جاری شدند

اگر فقط به عیب های خود نور بتابانید ، خوبی ها و کمالاتتان کمرنگ می شوند.

نمیشه حداقل تظاهر کنی هنوز من رو میخوای؟

اگر دانشمندی بتواند رمز هماهنگ کردن قلب و مغز انسان را کشف کند، درد و رنج کمتری در جهان باقی خواهد ماند.

خیلی وقت ها هم من از خودمون ناامید میشدم.راز دووم آوردنمون اینه که هیچوقت همزمان ناامید نشدیم.

مهم نیست چقدر کسی را دوست داری ؛ اگر ظرفیت بخشیدنت کمتر از ظرفیت عشقت باشد آن عشق بی معنی خواهد‌بود.

اینجایی ولی نیستی، نمیدونم کجا رفتی یا کِی رفتی، ولی راه برگردوندنت رو بلد نیستم.

اندوه مانند تار عنکبوت است تا وقتی در آن گیر نکنی نمیبینی‌اش و بعد باید برای خلاصی از شرش به خودت چنگ بیندازی

مشکل اینجاست که عشق و خوشبختی با هم متوازن نیستند؛ هر یک می‌تواند بدون دیگری وجود داشته باشد.

اشتباه این جاست که درباره‌ی چیزهایی که باید حرف می زدیم ، سکوت کردیم.

دلم هر روز برات تنگ میشه . وقتی سرکارم، دلم برات تنگ میشه. وقتی خونه ام، دلم برات تنگ میشه. وقتی کنارم خوابیدی، دلم برات تنگ میشه. در همه حال دلم برات تنگ میشه.

"احتمالاً دلیل متوجه نشدنم این بود که اندوه مانند تار عنکبوت است تا وقتی در آن گیر نکنی نمی‌بینیش و بعد باید برای خلاصی از شرش به خودت چنگ بیندازی."

نمیشه حداقل تظاهر کنی هنوز من رو میخوای؟ بعضی وقتا فکر میکنم با یه جسد طرفم.