بریده‌های کتاب رز سپید

«ترجیح میدم توی جنگیدن باهاشون بمیرم،تا در حال خدمت بهشون»

<<هرچیزی تو این دنیا برای خودش جون داره.همه چیز متصله. ما انسان ها خیال کردیم چون میتونیم حرف بزنیم و فکر کنیم خیلی خاصیم؛انگار دهن داشتن تنها راه حرف زدنه و مغز داشتن تنها روش برای فکر کردن.>>

لیلی آه میکشد:نمیشه من هم آزادی ای که تو داری داشته باشم؟که چیزی رو که میخوام انتخاب کنم.حق انتخاب همون ازادیه وایولت.

- اون عاشقته، این رو میفهمی؟عاشقته و از خودش متنفره و هرگزِ هرگز به اندازه کافی حوب نخواهد بود.نه برای تو نه برای خانواده اش یا هرکسی.اون دزدیده شده،بَرده شده و شکستنش و هر چیزی که درونش ناب بوده،رها شده تا بپوسه و از بین بره.اون خجالت زده است. به زمان حال برمیگردد و به اَش نگاه میکند،:<<همه ی ما از یه چیزایی خجالت زده ایم.>>