بریده‌ کتاب‌های دروغ هایی که به خود می گوییم

خب من همه فصل یک رو برش زدم حالم الان بهتره.😂😅 رنج های ما به حقایقی اشاره دارند که از پذیرفتن آنها در درون خود واهمه داریم.

درد صدای حقیقتی‌ست که در گوش ما نجوا می‌کند:《تو گم شده‌ای، به خانه برگرد》

درد در زندگی اجتناپ ناپذیر است همچون درد فقدان، ناخوشی و مرگ؛ اما رنج از اجتناب از مواجه شدن با واقعیت زندگی (که همین درد هم جزء آن است) پدید می‌آید.

حقیقت شما را شفا می‌دهد،اما نخست به شدت زجرتان می‌دهد.

ما هر گاه قادر به پذیرش اتفاقات زندگی نیستیم،یا طلب کمک می‌کنیم یا پشت گوش می‌اندازیم.

احساسات عمیق هرگز ما را رنج نمی‌دهند،مقاومتمان در برابر این احساسات علت رنج است.

ما ممکن است در اثر تجربه کردن جهنم مرگِ آرزوهایمان،مرگ فیزیکی را ترجیح دهیم،تا تولد دردناک سوگواری را حس نکنیم.

هر قدر هم که درباره کسی بدانیم، وی همچنان یک راز باقی خواهد ماند.