بریده‌های کتاب کنسرت طبل های غمگین

به جای عذاب کشیدن واسه چیزهایی که نمی تونی تغییرشون بدی، چرا سعی نمی‌کنی روی چیزهایی کاری کنی که می تونی عوض شون کنی؟

توی این فکر بودم که: چرا این آدم ها به زور حقیقت رو از زیر زبونت میکشن بیرون وقتی نمی‌خوان بشنونش.

من نمی توانم آن وقت شب کاری کنم موهای جفری مثل علف سبز شوند و نه ، من نمی توانم برگردن عقب و دهان آن بچه ی جدید را ببندم که ناخواسته اخبار جدید را به برادرم اعلام کنند. 《اما می‌توانستم از جفری حمایت کنم.می توانستم من هم کچل بشوم.》

شما روی این سیاره چه اسمی میگذارید؟سیاره ای که آدم های بد، با ردای موفقیت روی شانه هایشان، مثل پادشاهان قدم می زنند و همه ی اتفاقات ناگهانی و ترسناک بر سر کودکان بی گناه آواره می‌شود. من به آن می‌گویم 《زمین.》

"اگر یک چیز بود که بالاخره آن را متوجه شدم، این بود که همیشه می‌توانی! ذهن را تغییر بدهی."

"به جای عذاب کشیدن واسه چیزهایی که نمی‌تونی تغییرشون بدی، چرا سعی نمی‌کنی روی چیزهایی کاری کنی که می‌تونی عوضشون کنی؟"

پیش از این هرگز موقعیت مشابهی را تجربه نکرده بودم، اما می دانستم که کل هدف نواختن موسیقی این است که امیدوار باشی هرازگاهی این احساس را در جمعی از مردم ایجاد کنی.