بریده‌های کتاب هر واژه یک بذر است

سخن توان سازندگی و ویرانگری دارد.

نارسیس (سمبل خودشیفتگی) رب النوع کوچکی است که بر زمانه‌ی ما سلطه دارد.

زندگیِ بدون رمز و راز زندگی‌ای است عاری از شعر و ناتوان از درک ژرف زیبایی.

جامعه‌ای که آسمانش تهی است، تنها به ظاهر آزاد و قوی است. در واقع مانند میز چوبی قطوری است که آن را بید زده است. بیدی که به آن میزند ترس است. البته نه ترس ذاتی که سوخت و ساز بدن را افزایش میدهد تا انسان بتواند از چنگ ببر بگریزد، بلکه ترسی نهانی و نادیدنی، ترسی که مانند استنشاق بیش از حد سرب و پنبه نسوز انسان را مسموم می‌کند.

برای جنگیدن باید بینهایت حاضر و در عین حال غایب بود. حاضر برای ژرف‌ترین خواهش‌های روحانی خویش و غایب برای افکار ابلهانه‌ای که سطح آب را متلاطم می‌کنند.