بریده‌های کتاب صلح امام حسن (ع): پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه ی تاریخ

بررسی فرازهای تاریخ نشان می‌دهد که پیروزی یافتن دین در اجتماع، دارای نقشی بزرگ در پیشرفت اخلاق است و این بدانجهت است که ملتها و توده‌ها در خوی و روش، دنباله رو رهبران و فرماندهان، و در شکل زندگی، محکوم و تابع هدف قوانین‌اند و اگر دین بجز امر به معروف و نهی از منکر و پیراستن نفس آدمیان از طمع ورزی به مادیات، چیز دیگری نمی‌داشت، برای اصلاح جامعه کافی بود. (شماره صفحه حدودی هست)

... و همیشه خبرهای بد زودتر می‌رسد و بیشتر پخش می‌شود...

... شما ای مردم! به آنچه دوست می‌دارید نائل نخواهید شد مگر بوسیله‌ی پایداری و صبر بر آنچه مکروه می‌دارید... (بخشی از خطبه‌ی امام حسن (ع) شماره صفحه تقریبی است)

از نشانه‌های عظمت روحی خود[امام حسن (ع)] در دوران صباوت، آن روزی را بیاد آورد که نزد ابوبکر رفته و به او – که بر منبر رسول خدا قرار داشت – گفته بود: از جایگاه پدرم فرود آی!

شهادت کربلا پیش از آنکه حسینی باشد، حسنی بود.

دین لقلقه ای بر زبانشان گشت که تا گذران زندگی از آن نگاه داری میکردند اما در هنگامه بلا آن کس که دین دار بماند کم بود ....

هیچ چیز خطرناک تر از دشمنی نیست که به لباس دوست ظاهر شود.

معاویه – بنا به نقل (بیهقی) در کتاب (المحاسن و المساوی) – گفته است: (علی در میان پلیدترین و پر تفرقه ترین سپاه بود و من در میان رام‌ترین و کم تفرقه ترین سپاه)