بریده‌های کتاب بازی های پیچیده

ترجیح میدم که زنده‌ات ازم متنفر باشه تا اینکه مرده‌ات بخواد دوستم داشته باشه.

"کتابت چطوره؟" "من رو مسحور خودش کرده." "کاملا همین طور به نظر می رسه." "راستی، شاهزاده خانم، کتاب رو برعکس گرفتی."

«من تو این زبان بهترین نیستم، پس ساده نگهش می دارم من هیچوقت به عشق اعتقاد نداشتم. هیچوقت اونو نمی خواستم. من ارزش عملیش رو ندیدم و صادقانه بگم، بدون اون به خوبی کار می کردم. اما بعد با تو آشنا شدم، لبخندت، قدرتت، هوش و شفقتت. حتی لجبازی و سرسختیت. تو بخشی از روح منو پر کردی که همیشه فکر می کردم خالی میمونه و زخم هایی رو التیام دادی که هیچوقت نمی دونستم وجود دارن. و فهمیدم...اینطور نیست که قبال به عشق اعتقاد نداشتم. اینه که من همه اونو برای تو پس انداز می کردم.»

"این یه تعریف بود آقای لارسن؟ شد دوتا تعریف توی دوسال، حواست باشه وگرنه ممکنه فکر کنم از من خوشت میاد." "هر طور دوست داری فکر کن." با لحن شمرده ای ادامه دادم: "ولی من اون روزی از تو خوشم میاد که اول تو از من خوشت بیاد."

"به علاوه، اون سنش واسه تو خیلی زیاده." "نه، من از مردای سن بالا خوشم میاد."