بریده‌های کتاب تابستانی که همه چیز را بر باد داد

فقط گاهی اوقات ، نوبت گل زیبا است که اسمی از آن خود کند.

بعضی وقت ها تنها راهی که باقی می‌ماند رهایی است و امید به اینکه بعد از این رهایی از قضاوت درباره‌ی مرگمان به شیوه‌ای نادرست بخشیده شویم.

گاهی چیز هایی می‌شنویم که به آن معتقدیم ، که تنها نیاز های متغیر و دگرگون خودمان اند.

«اما ماری که آزاری نداره می‌تونه درون مردی که تصمیم گرفته اون رو بکشه ، نشون بده»

_<<داوی بچه رو از دست داد>>. به هیچ وجه آن را بیرحمانه نگفت. اصلا آن را جوری نگفت که انگار برایش پیروزی محسوب میشود. آن را مثل کسی گفت که از تفسیر کلمه "از دست دادن" خسته شده بود... .

حتی درخشان ترین ستاره ها هم نتوانستند تاریک ترین آسمان را نجات دهند.

«وقتی کسی را نداری تا به او توجه کنی یا به تو توجه کند ، بهتر زندگی کردن یک جور هدر دادن وقت است»

و تاریکی آن‌ها را در بر گرفته بود.

«من هشداری برای تموم بچه ها ،قبل از خوابشون هستم. دعات رو بخون ، مرتکب گناه نشو، تا تبدیل به شیطان نشی، همونی که نابود شد و هیچوقت نجات پیدا نمی کنه.»

تو این دنیا کم پیش میاد که به آدما چیزی داده بشه. پس چرا برای چیزی که بدست آوردی احترام قائل نیستی ؟ - سال -

«برای کشتن ماری که بتونه بهت صدمه بزنه فرصت نداری ، میفهمی که چی میگم!»

میترسم. میلیون ها بار ستاره ها لرزیدند و فریاد کشیدند ، میترسم.

« اما می‌دونی چرا الان که اینجا ایستادم نمیتونم این حس رو درک کنم؟ چون فقط حس سقوط و جاری شدن خون رو که مثل پر های قرمز از پشتم می‌ریخت ، درک میکنم.»

بعضی وقت ها مدتی طولانی حرف نمی زنی و به طور قطع یادت میره چرا خفه خون گرفتی.

کلاه بنفش رنگش را پایین داد:« تو آرزو هایی رو که برام دست نیافتنین به اوج می رسونی.»

معصومیت کوتاه است و چقدر شرارت ماندگار .

-برات مهم نیست قاتل باشی؟ +بهتر از اینه که قربانی باشی، نه؟ -کی گفته باید قربانی باشی... +روزی که گذشت بهم گفته !

«تنها چیزی که میخواستم تصویری از یه زندگی خوب بود . چیزی که نصیبم شد این بود که به یاد بیارم زندگی خوب برای من وجود نداره»

می‌ترسم. میلیون‌ها بار ستاره‌ها لرزیدند و فریاد کشیدند، می‌ترسم.