بریده‌ کتاب‌های تابستانی که همه چیز را بر باد داد

فقط گاهی اوقات ، نوبت گل زیبا است که اسمی از آن خود کند.

ما در مقابل یک بستنی یخ‌زده، یخ زده بودیم.

می‌ترسم. میلیون‌ها بار ستاره‌ها لرزیدند و فریاد کشیدند، می‌ترسم.

بعضی وقت ها تنها راهی که باقی می‌ماند رهایی است و امید به اینکه بعد از این رهایی از قضاوت درباره‌ی مرگمان به شیوه‌ای نادرست بخشیده شویم.

«تنها چیزی که میخواستم تصویری از یه زندگی خوب بود . چیزی که نصیبم شد این بود که به یاد بیارم زندگی خوب برای من وجود نداره»

-برات مهم نیست قاتل باشی؟ +بهتر از اینه که قربانی باشی، نه؟ -کی گفته باید قربانی باشی... +روزی که گذشت بهم گفته !

معصومیت کوتاه است و چقدر شرارت ماندگار .

کلاه بنفش رنگش را پایین داد:« تو آرزو هایی رو که برام دست نیافتنین به اوج می رسونی.»

« اما می‌دونی چرا الان که اینجا ایستادم نمیتونم این حس رو درک کنم؟ چون فقط حس سقوط و جاری شدن خون رو که مثل پر های قرمز از پشتم می‌ریخت ، درک میکنم.»

میترسم. میلیون ها بار ستاره ها لرزیدند و فریاد کشیدند ، میترسم.

«برای کشتن ماری که بتونه بهت صدمه بزنه فرصت نداری ، میفهمی که چی میگم!»

تو این دنیا کم پیش میاد که به آدما چیزی داده بشه. پس چرا برای چیزی که بدست آوردی احترام قائل نیستی ؟ - سال -

«من هشداری برای تموم بچه ها ،قبل از خوابشون هستم. دعات رو بخون ، مرتکب گناه نشو، تا تبدیل به شیطان نشی، همونی که نابود شد و هیچوقت نجات پیدا نمی کنه.»

و تاریکی آن‌ها را در بر گرفته بود.

«وقتی کسی را نداری تا به او توجه کنی یا به تو توجه کند ، بهتر زندگی کردن یک جور هدر دادن وقت است»

حتی درخشان ترین ستاره ها هم نتوانستند تاریک ترین آسمان را نجات دهند.

_<<داوی بچه رو از دست داد>>. به هیچ وجه آن را بیرحمانه نگفت. اصلا آن را جوری نگفت که انگار برایش پیروزی محسوب میشود. آن را مثل کسی گفت که از تفسیر کلمه "از دست دادن" خسته شده بود... .

«اما ماری که آزاری نداره می‌تونه درون مردی که تصمیم گرفته اون رو بکشه ، نشون بده»