بریده‌های کتاب خانه کاغذی

بلوما زندگی خود را وقف ادبیات کرد;ولی هرگز گمان نمی کرد همین ادبیات جانش را می گیرد و او را از این دنیا می برد

مادربزرگم هر وقت می دید در تخت خوابم کتاب می خوانم ، می گفت :«بگذارش گنار، کتاب ها خطرناک هستند.»

در مقام یک کتابخون ، کتابخانه های دوستانمان را تحسین می کنیم ؛ حتی اگه شده فقط به وقت گذرانی، گاهی امیدوار هستیم کتابی را پیدا کنیم که خودمان نداریم ولی دلمان می خواهد مطالعه کنیم; یا سر دربیاوریم جانور جریفمان چه آثاری را با سرعت و اشتیاق مطالعه کرده است و در خانه هم همکارمان را در اتاق نشیمن تنها می گذاریم تا وقتی برگشتیم ببینیم حتما بلند شده است و دارد به کتاب هایمان سرک می کشد.

کتابخانه دریچه ای به سوی زمان است.

خیلی وقت ها رهایی از دست کتاب ها به مراتب سخت تر از خرید و تهیه کتاب هاست.کتاب ها در عهد و پیمانی که ما بر اثر نیاز و سردرگمی با آن ها میبندیم،به ما وصل میشوند؛درحالی که شاهد لحظه هایی از زندگیمان هستند که دیگر هیچوقت نخواهیم داشت.....