بریده‌های کتاب مرگ با تشریفات پزشکی: آنچه پزشکی درباره مردن نمی داند

ما استقلال را برای خودمان می خواهیم و امنیت را برای آن ها که دوستشان داریم. این همان مشکل اصلی و پارادوکسیکال در قبال سالمندان سست و فرتوت است. خیلی از چیزهایی که برای عزیزانمان می خواهیم چیز هایی هستند که برای خودمان نمی پسندیم، زیرا این امور حس هویت و استقلال ما را مخدوش می کنند.

زندگی خوب آن است که حاوی حداکثرِ استقلال باشد.

مرگ صحنه انقلاب معانی است. بی معنا ها را معنا دار می‌کند و معنا دار ها را بی معنا.

مکوور می‌گفت: «خدا را شکر خودم می‌توانم به حمام و دستشویی بروم شاید خیال کنید که چیز مهمی نیست اما شما جوانید وقتی خودتان پیر شوید می‌فهمید که بهترین چیز در زندگی آدم این است که خودش بتواند به دستشویی و حمام برود». مکوور به من می‌گفت که ماه فوریه ۱۰۰ ساله می‌شود. گفتم: «چه هیجان‌انگیز» گفت: «پیری‌ است دیگر» من گفتم که پدربزرگم تا نزدیکی ۱۱۰ سالگی عمر کرد. او گفت: «خدا نکند».