بریده‌های کتاب اندوه اروس

لوگوس(اندیشه) در معنای واقعی با اروس(عشق) آغاز می‌شود. برای اینکه بتوان اندیشید، ابتدا باید یک دوست، یک عاشق بود. بدون اروس، اندیشه،سرزندگی و نشاط خود را از دست می‌دهد و تکراری و سطحی می‌شود. اروس اندیشه را با میل به "دیگری" تحریک می‌کند.

سرمایه‌داری با کالا کردن هرچیزی و نمایش‌دادن آن به روند پورنوگرافی‌سازی جامعه دامن می‌زند. سرمایه‌داری استفاده‌ی دیگری برای سکسوالیته نمی‌شناسد و این بی‌حرمتی به اروس یا عشق است- و پایین‌آوردن شان آن تا حد پورن.

عشق یک امکان نیست، عشق ناشی از ابتکار عمل ما نیست، بدون دلیل است؛ عشق بر ما می‌شورد و ما را زخم می‌زند. جامعه‌ی جویای دستاورد_ که تحت سیطره توانایی است، جایی که هر چیزی امکان‌پذیر است و هرچیزی در قالب ابتکار عمل و طرح و برنامه رخ می‌دهد_ دستش کوتاه است از عشق به مثابه‌ی چیزی که زخم می‌زند و شور به پا می‌کند.

عشق فی‌الواقع تجربه‌ی رادیکالِ وجودِ دیگری است، چه‌بسا رادیکال‌ترین شکل آن.

امروزه، عشق را معادل تمایلات جنسی قرار داده‌اند و در همین راستا، آن را فرمانی برای عمل می‌دانند. عمل جنسی به معنای دستاورد و عملکرد است. جاذبه جنسی باعث افزایش سرمایه می‌شود. بدن، به دلیل ارزش نمایشی‌اش، به کالا تبدیل شده است. در همین حال، "دیگری" به کالایی جنسی تبدیل شده است که تحریک ایجاد می‌کند. وقتی دیگر بودن از "دیگری" جدا شد، شخص نمی‌تواند عاشق شود، فقط می‌تواند مصرف کند. در این حالت "دیگری" یک شخص نیست؛ بلکه به اجزاء و اشیاء جنسی کاسته شده است و شخصیت مستقلی ندارد.

سوژه امروزی که درپیِ دستاورد است، همان برده هگلی است، جز اینکه او برای ارباب کار نمی‌کند، بلکه با اراده خویش، خود را به کار می‌گیرد. او به عنوان کارفرمای خویش، هم‌زمان هم برده است و ارباب.