بریده‌های کتاب سرگذشت فلسفه غرب: به روایت مدرسه دوباتن

زبان وسیله‌ای عمومی است برای درک زندگی خصوصی.

خشم معلول برخورد سخت امید و واقعیت است.

دوستی به معنای دقیق کلمه بهترین بخش زندگی است.

اندیشه‌های عوام درباره‌ی عشق و شهرت و پول و نیکی در برابر سنجش عقلانی تاب مقاومت ندارند.

اضطراب در شکاف میان آنچه می‌ترسیم شاید رخ دهد و آنچه امید داریم شاید رخ دهد، شکوفا و بارور می‌شود.

در این جهان بسیاری از نارضایتی‌ها به این خاطر پیش می‌آید که نمی‌توانیم کاری کنیم تا دیگران منظورمان را به‌روشنی دریابند.

ممکن است افکار واقعا مهم نزد کسانی باشد که شما آن‌ها را حقیر و بی‌مقدار می‌شمارید.

در نهایت هیچ چیز مقدس نیست جز انسجام ذهنتان.

هنر نمود حسی اندیشه‌ها است.

چه جای ناله و زاری بر بخشی از زندگی؟ کل آن سزاوار اشک ریختن است.

هیچ کاری نیست که فورتونا جرئت انجامش را نداشته باشد.

هیچ‌کس نمی‌تواند خودش باشد، زیرا همه به‌شدت سرگرم آن‌اند که کسی باشند که قرار است باشند.

یافتن پاسخ به اینکه چه بازی زبانی‌ای در جریان است کلید برقراری یک ارتباط خوب است.

دشواری سکه تقلبی است که شخص دانشور با تردستی به کار می‌گیرد تا پوچی تحقیقاتش آشکار نشود و حماقت انسان چنان است که آن را همچون پول واقعی می‌پذیرد. #میشل_دومونتنی

خواندن آثار پاسکال به ما یادآوری می‌کند که در این لحظه از تاریخ، سکولارها خیلی بیشتر از مذهبی‌ها خوشبین هستند و این مسئله با توجه به اینکه سکولارها به کرات مذهبی‌ها را بابت ساده اندیشی و ساده لوحی ظاهری‌شان ریشخند کرده‌اند؛ نایه آمیز به نظر می‌آید. این سکولارها هستند که اشتیاق و آرزویشان برای دستیابی به کمال چنان شدید است به جایی رسیده‌اند که خیال می‌کنند با گذشت فقط چند سال دیگر و ادامه روند رشد اقتصادی و پیشرفت‌های پزشکی بهشت، همین‌جا در زمین محقق می‌شود. آنها ظاهرا بدون اینکه به تناقض رویکرد خود آگاه باشند، باور به فرشتگان را به شدت مردود می‌دانند اما در همان حال صادقانه اطمینان دارند آمیزه صندوق بین المللی پول و نهادهای تحقیقات پزشکی و سیلیکون ولی با سیاست دموکراتیک در کنار هم تمام مشکلات و بیماری‌های نوع بشر را درمان می‌کند.