بریده‌های کتاب واژه نامه سیاسی - فرهنگی

جوهر مدرنیته، اومانیسم است و اومانیسم چون به معنای اثبات خودبنیادی بشر در مقابل اراده ی الهی است، ذاتاً استکباری است.

یکی دیگر از بنیانگذاران جمهوری آمریکا یعنی((جیمز مدیسن)) که دو دوره رئیس جمهور ایالات متحده نیز گردید، صراحتاً می گفت:((مجلس سنای آمریکا باید نماینده ی زمین داران بزرگ و مدافع آن ها علیه اقدامات کسانی باشد که در زیر فشار فقر و بیچارگی، در سر، هوای برخورداری از خوشبختی را به نحوی عادلانه تر می پرورند.))

در عصر جدید یعنی دوران مدرن تاریخ غرب، اساساً انسان غربی با استکبار در برابر خداوند تعریف شده و عینیت یافته است.

((جان جی)) اولین رئیس دیوان عالی ایالات متحده ی آمریکا صراحتاً می گوید:(( حکومت باید در دست کسانی باشد که سرمایه های کشور دست آن ها است. ))

امپریالیسم از مظاهر استکبار است و در واقع صروت اقتصادی و بعضاً سیاسی و فراملیتی استکبار، امپریالیسم نامیده می شود.

در واقع شعار((حکومت چندصدایی)) و ((جامعه چند صدایی)) صرفاً یک فریب و سر و صدای بی بنیاد و توخالی است؛ زیرا حکومت الزاماً بر پایه ی یک اندیشه و مفهوم مرکزی و در ساحت یک تفکر یا تمدن و به عنوان تبلور یک اندیشه یا ایدئولوژی یا اراده ی طبقاتی و ملی و یا آرمان دینی تحقق می یابد و هیچ نظام سیاسی یا الگوی حکومتی بر پایه ی پلورالیسم و کثرت بینی امکان تحقق ندارد. اگر قرار باشد اصالت با کثرت باشد و همه ی حقایق و عقاید و معارف متناقض، همزمان صحیح باشند این سخن به معنای انکار وجود هر نوع معرفت یا حقیقتی است.

ویژگی های کلی آنارشیسم و آنارشیست ها: 1-آنارشیسم، یک ایدئولوژی مدرن و صورتی از دموکراسی اومانیستی است. 2-آنارشیسم گرایش های پُر رنگ سکولاریستی دارد. 3-آنارشیسم با هر نوع سازمان یا ساختار یا نهاد اجتماعی و سیاسی به ویژه حکومت و دولت سر ستیز دارد. 4-مبانی اخلاقی مدون و منضبطی در آنارشیسم وجود ندارد. 5-آنارشیست ها افراد گرفتار بحرانی هستند که از لیبرالیسم و سوسیالیسم، به عنوان دو ایدئولوژی اصلی عالم مدرن سر خورده هستند و چون بر مبادی و غایات اومانیستی و خودبنیادانه پای می فشارند، گرفتار سرگیجه ی فکری، بی هویتی و اضطراب تئوریک گردیده اند. 6-آنارشیسم نمودی از ناتوانی های ذاتی عقل مدرن در سازمان دهی رابطه ای متوازن میان فرد و جامعه است.

در مقابل((اصلاحات انقلابی))، ((اصلاحات لیبرالی)) قرار دارد. جریان ((اصلاحات آمریکایی))،رویکردی است که در چند ساله ی اخیر با بهره گیری از حضور برخی لایه های نفوذی، در مدیرانِ کشور و بر پایه ی اعتقاد به لیبرال-دموکراسی، تحت لوای اصلاحات، خواهان استحاله ی نظام اسلامی ایران به یک حکومت سکولار با رعایت برخی ظواهر دینی است.

نويسندگان اعلامیه ی استقلال آمریکا، باور های شدید لیبرالی داشتند و تحت تأثیر آرای فیلسوفان عصر روشنگری بوده و به همراه اعلامیه ی استقلال، نظریه ی حقوق بشر بر پایه ی آرای ((جان لاک)) را نیز مطرح کردند.

مبارزه ی حقیقی علیه امپریالیسم فقط و فقط از طریق عبور از مرز های مشهورات و مفروضات و باور ها و ایدئولوژی ها و کلیت تفکر مدرن صورت می گیرد و این امر امکان پذیر نیست مگر از طریق تأکید بر مبانی و بنیان های تفکر دینی و حکمت معنوی. در واقع دین، تنها آیین راستینِ ضداستکباری است و امپریالیسم به عنوان صورت اقتصادی_سیاسیِ استکبار و شأنی از شؤون آن، فقط از طریق تفکر دینی، نابود و مضمحل خواهد شد. بنابراین تنها تفکر واقعی ضدامپریالیستی تفکر دینی است و مبارزان راستین ضدامپریالیست نیز، دین داران و مؤمنان هستند.

در واقع بنیانگذاران جمهوری آمریکا_که اکثراً فراماسونر و پیرو ایده های لیبرالیستی و مدافع صریح سرمایه سالاری بودند._از آغاز آرزوی تحقق یک قدرت فراگیر و جهان خوار و یک امپراطوری را در سر می پروراندند. ((جورج واشنگتن)) در این خصوص در نامه ای به ((جان لافایت)) یکی از اهداف جمهوری آمریکا را تبدیل شدن به یک امپراطوری جهانی می داند.

دعاوی ایدئولوژی هایی مثل مارکسیسم در مبارزه با امپریالیسم، ادعاهای توخالی است؛ زیرا آن ها در صورت پیروزی نهایتاً حکومت ها و دولت هایی سوسیالیستی ایجاد می کنند که به صورتی دیگر تداوم بخش همان روح بشرانگارانه ی عصر جدید می باشند و لذا خود تبدیل به قدرت های امپریالیستی می گردند؛ همان گونه که شوروی سابق چنین گردید.

انقلاب عبارت است از ((رویداد قهرآمیز جهش واری که ساختار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی پیشین را به صورت بنیادین و ریشه ای دگرگون کرده و مناسبات جدیدی را جایگزین آن می کند.)) انقلاب یک تحول کیفی و عمیق است که غالباً با حضور گسترده ی مردمی صورت می گیرد. تفاوت انقلاب با ((کودتا)) در این است که کودتا نحوی جابه جایی در قدرت سیاسی است که در میان حاکمان پدید می آید و مردم نقشی در ایجاد آن ندارند.

معرفی کتاب: با ظهور رنسانس و آغاز دوران مدرن که به جای خداوند، انسان را محور همه ارزش ها و باید و نبایدها قرار داد (اومانیسم)، مکتب ها و گرایش های جدید فکری و فلسفی، یکی پس از دیگری پا به عرصه جوامع نهادند و بشریت را به سوی خویش دعوت کردند. با آشکار شدن ضعف، تناقض آمیزی و ناکارآمدی هر مکتب، مکتب دیگری پا به عرصه می نهاد و سرابی پس از سراب دیگر رخ می نمود. اکنون پس از گذشت پنج قرن از آغاز رنسانس و دوران مدرن نیهیلیسم (نیست انگاری و نفی همه ارزش‌ها) به مکتب مسلط و مسیطر بر دنیای مدرن تبدیل شده است و محصول اومانیسم، چیزی جز مچاله شدن و تحقیر تمام عیار انسان نبوده است. یکی از ضرورت های زمان شناسی در دورهٔ کنونی شناخت مکاتب و گرایش های فکری موجود است که اغلب، محصول دوران پس از رنسانس اند. کتاب حاضر گامی است در جهت تحقق این مهم. اما دو نکته درباره این کتاب: الف. معرفی توضیح و نقد واژه ها و مکاتب بر اساس مبانی تفکر دینی و اسلامی صورت گرفته است. ب. واژه های توضیح داده شده تنها آن هایی هستند که در فضای فرهنگی مطبوعات و ادبیات سیاسی رایج کشور به کار گرفته می شوند و از توضیح پاره ای از واژه ها که متداول نیستند،خودداری شده است.

((اصلاحات انقلابی)) در چارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران که رهبر انقلاب پرچمدار آن بوده و هستند، دارای چند ویژگی بارز و برجسته است: 1-این اصلاحات، دین مدار است و بر پایه ی اعتقاد به اصل ولایت فقیه و در چارچوب آن صورت می گیرد. 2-این اصلاحات، دارای هویت و ویژگی عدالت طلبانه است و هدف اصلی آن، از بین بردن فقر و فساد و تبعیض موجود در شرایط کنونی جامعه و نظام است. 3-رویکردی ضدامپریالیستی و ضد آمریکایی دارد. در چنین معنایی، انجام اصلاحاتِ دین مدارانه ی عدالت طلبانه ی ضدامپریالیستی، قطعاً موجب تداوم روحِ انقلاب گری و جریان ستیهنده ی انقلاب خواهد شد.

((گورنور موریس)) وکیل مدافع و نماینده ی استقلال طلبان آمریکا در فرانسه می گوید:((مجلس سنا باید محل تجمع ثروتمندان و روحیه ی اشرافیت باشد.))

((هیزل. ای. بارتر)) آزادی سارتری را ((آزادی ملحدانه)) می نامد. سارتر، تعبیری اتمیستی و لیبرالی از رابطه ی آدم ها در جامعه، به عنوان اتم هایی مستقل از هم و تنها و قائم به خود دارد. بشر در فلسفه ی سارتر گرفتار تنهایی، اضطراب، بی معیاری، دلهره، بی معنایی، وحشت و تصوری وهم آلود از آزادی و قدرت مطلق می گردد که گویی ظهور وجود به لحاظ انتولوژیک و معرفت شناسانه نیز قائم به اوست.

استبداد به معنای اِعمال قدرت بی ضابطه و فاقد حدود قانونیِ مشروط کننده و محدود کننده، از سوی یک نفر و یا یک جمع است.

ولایت مطلقه ی فقیه اگر چه به تمرکز قدرت معتقد و مبتنی است، اما چون اراده ی ولّی و حتی نیت و خواست او از درون توسط ملکه ی عدالت و تقوا کنترل می شود، لذا مبتنی بر اهواء نخواهد بود و از بیرون نیز احکام و حدود ثابت و روشن اسلامی محدود کننده ی اِعمال قدرت ولّی فقیه است و برخلاف رژیم های لیبرال مدعی آزادی خواهی، در حکومت اسلامی دو عامل بیرونی و درونی مشروط کننده ی قدرت است، حال آنکه در دولت های لیبرال صرفاً مجموعه ی قوانین متغیر مصوّب پارلمان که مبتنی بر اغراض و منافع طبقاتی است، محدود کننده ی قدرت رئیس حکومت می باشد.

امپریالیسم به معنای تشکیل امپراطوری جهانی سرمایه سالاری است که در مرکز آن، تعدادی شرکت ها و انحصارات غول آسا و چند ملّیتی قرار دارند. امپریالیسم در ذاتِ سرمایه سالاری نهفته است و به معنای حاکمیت شبکه های بزرگ و چند ملّیتی خصوصی یا دولتی و استثمار و غارت ملل محروم و نابودی استقلال و آزادی آن ها به منظور انباشت بیشتر سرمایه و ترویج آداب و عادات مدرن است.