بریده‌های کتاب نای و نی: جستارهایی درباره اسلام، انسان، لبنان، مقاومت

بنده عبارتی از پیغمبر اکرم (ص) در روز بدر برای آقایان میخوانم ببینید از این حرف چه در می یابید. پیغمبر (ص) در این دعا میفرماید که: «اللَّهُمَّ إِن تَهْلَكَ هذه العِصَابَةُ فَلَن تُعبَدُ بعد. » یعنی خدایا اگر این دسته کشته شوند، کسی دیگر عبادتت را به جا نمی آورد. عجب معلوم میشود که اگر مردانی، محمدی، فداکارانی و اصحابی برای دین خدا تلاش نکنند خدا عبادت نخواهد شد. دیگر از عبادت خدا که ما چیزی بر حق تر نداریم؟ پس اینکه دل ببندیم که دین ما حق است مذهب ما حق است و خودبه خود راه خودش را باز میکند به نظر بنده درست نیست...

این را انکار نمیکنیم که ممکن است بتوان با فشار و اجبار، سطح زندگی انسان را ارتقا بخشید اما بر این باوریم که این شیوه نه تنها بهترین و برترین شیوه تکامل انسان نیست بلکه چه بسا پیروی از چنین شیوه ای موجب نتایج منفی و عقده های روانی شود و مسئولیت را به جای جامعه بر عهده افراد گذارد...

خطری که کيان يك امت یا كيان يك كشور و یا مردم را تهدید می‌کند همان خطر داخلی است. خطر داخلی است که مهلك است. من بدین واقعیت اعتقاد دارم که امکان ندارد ملتی بر اثر خطر خارجی و دشمنان بسیار از میان برود. هرگز تاریخ هیچ ملت و امتی را نشان نداده که به علت ظلم و ستم خارجی یا در نتیجه غلبه دشمن خارجی تا هنگامی که آن مردم در کنار یکدیگر بوده و وحدت کلمه داشته و به مسئولیت‌های خود آگاه بوده‌اند از بین رفته باشد.

. ما امروز پشت نمایشگاه گذاشته شده ایم. آقا سابقاً دنیا به هم ارتباط نداشت، هر غلطی که ما در دلمان میکردیم در مملکت خودمان میکردیم کسی به ما نگاه نمیکرد امروز جامعه ما در دنیا منعکس است. هرچه بکنیم همه کس میبیند. هر اخلاقی داشته باشیم همه کس حس میکند. هر روشی داشته باشیم مشخص است به نام علی تمام میشود....