بریده‌ کتاب‌های شازده کوچولو

پادشاه گفت: -بايد از هر كسی چيزی را توقع داشت كه ازش ساخته باشد.

اگر گلی را دوست داشته باشی که در یک ستاره‌ی دیگر است، شب تماشای آسمان چه لطفی پیدا می‌کند: همه‌ی ستاره‌ها غرق گل می‌شوند!

آدم‌ها دیگر برای سر در آوردن از چیزها وقت ندارند، همه چیز را همین جور حاضر و آماده از دكان‌ها می‌خرند؛ اما "چون دكانی نیست که دوست معامله کند آدم‌ها مانده‌اند بی‌دوست" تو اگر دوست می‌خواهی، خب من رو اهلی کن! شازده کوچولو پرسید: -راهش چیست؟ روباه جواب داد: -باید خیلی خیلی صبور باشی، اول‌ش یک خرده دورتر از من می‌گیری این جوری میان علف‌ها می‌نشینی، من زیرچشمی نگاه‌ت می‌کنم و تو لام تا کام هیچی نمی‌گویی "چون سرچشمه‌ی همه‌ی سوءتفاهم‌ها زیر زبان است" عوضش می‌توانی هر روز یک خرده نزدیک‌تر بنشینی .

- اهلی کردن یعنی چی؟ روباه گفت: -چیزی است که پاک فراموش شده. معنیش ایجاد علاقه کردن است. - ایجاد علاقه کردن؟ روباه گفت: -معلوم است، تو الآن واسه من یک پسربچه‌ای مثل صدهزار پسر بچه‌ی دیگر؛ نه من هيچ احتیاجی به تو دارم نه تو هيچ احتیاجی به من، من هم برای تو یک روباه هستم مثل صدهزار روباه دیگر. اما اگر منو اهلی کردی هر دوتامان به هم احتیاج پیدا می‌کنیم؛ تو برای من میان عالم موجود یگانه‌یی می‌شوی، من برای تو.

اکنون شش سال است که دوست من با گوسفندش رفته است ،من اگر در اینجا سعی می‌کنم بتوانم او را توصیف کنم برای این است که فراموشش نکنم؛ جای تاسف است که دوست فراموش بشود.

جز با چشم دل هیچی را چنان که باید نمی‌شود دید.نهاد و گوهر را چشم سر نمی‌بیند.

بچه‌ها باید نسبت به آدم بزرگ‌ها گذشت داشته باشند.

این کار مشکل‌تر هم هست‌.محاکمه کردن خود از محاکمه کردن دیگران خیلی مشکل‌تر است.اگر توانستی در مورد خودت قضاوت درستی بکنی معلوم می‌شود یک فرزانه تمام عیاری.

شازده کوچولو گفت: مردم کجا هستند؟ آدم در بیابان نسبتا احساس تنهایی می‌کند. مار گفت: در میان آدم‌ها هم که باشی، احساس تنهایی می‌کنی.

شازده کوچولو از گل پرسید: -آدم‌ها کجان؟ گل گفت: باد به این‌ور و آن‌ورشان می‌برد؛ این بی‌ریشگی حسابی اسباب دردسرشان شده .

جز با دل، هیچ‌چیزی را چنان که باید نمی‌شود دید؛ نهاد و گوهر را چشم سر نمی‌بیند. شهریار کوچولو برای آن که یادش بماند تکرار کرد: -نهاد و گوهر را چشم سر نمی‌بیند.

اما خب دیگر،من خام‌تر از آن بودم که راه دوست داشتنش را بدانم!

_آدم‌ها کجاند؟آدم تو کویر یک خرده احساس تنهایی می‌کند. مارگفت:پیش آدم‌ها هم احساس تنهایی می‌کنی.

شازده كوچولو دوباره در آمد كه‌ "خوشگل‌يد اما خالی هستيد، برايتان نمی‌شود مُرد"

آدمیزاد هیچ وقت جایی را که هست خوش ندارد.

- پس خارها فایده‌شان چیست؟ شازده کوچولو وقتی سوالی را می‌کشید وسط دیگر به این مفتی‌ها دست برنمی‌داشت. مهره پاک کلافه‌ام کرده بود. همین جور سرسری پراندم که: - خارها به درد هیچ کوفتی نمی‌خورند؛ آن‌ها فقط نشانه بدجنسی گل‌ها هستند. - دِ. و پس از لحظه‌ای سکوت با یک جور کینه درآمد که: - حرفت را باور نمی‌کنم! گل‌ها ضعیف‌ند، بی‌شیله پیله‌ند، سعی می‌کنند یک جوری دل خودشان را قرص کنند؛ این است که خیال می‌کنند با آن خارها چیز ترسناک وحشت‌آوری می‌شوند... .

دیگر اینش را نخوانده بود که دنیا برای پادشاه‌ها به نحو عجیبی ساده شده و تمام مردم فقط یک مشت رعیت به حساب می‌آیند.