بریده‌های کتاب یادداشت های بغداد: روز نوشته های زنی در جنگ و تبعید (1991-2003)

تحمل صدای آمریکا را ندارم ، درباره بچه های امریکای صحبت میکند که چقدر تحت تاثیر این جنگ قرار گرفته اند، وقتی خانم بوش مهربان وقیحانه گروهی از بچه مدرسه ای های امریکا را اینطور تسلی میداد که نگران نباشید، این جنگ خیلی از شما دور است و تاثیری بر شما ندارد؟! پس بچه های عراقی اینجا چه ؟ چه استاندارد دوگانه و ریاکارانه ای ! پس کجاست این عدالت ؟

جان لانکستر خبرنگار واشنگتن پست برای شام آمد (سال ۱۹۹۴) موضوع گفتگویمان این بود که آیا عراق می تواند تجزیه شود یا نه ؟ بر سر این توافق داشتیم که عراق در یک تقاطع واقع شده است و همه عراقی ها خونشان مخلوط است چه کرد و ترک و فارس که مذاهب مختلفی دارند سنی شیعه مسیحی یزیدی و این گروهای متنوع قرن ها در کنار هم نسبتا دوستانه زندگی کرده اند ،الان چطور می توانند ما را جدا کنند؟

زدودن تاریخ از ملتی که به تاریخ خود مفتخر است، قطع ریشه هایی است که به از بین رفتن و محو شدن آن ملت می انجامد.

گربه‌های چاق همه جا هستند. گربه‌های چاق خوابالو یا نشسته در درگاه، یا در خیابان‌ها راه می‌روند و عبور می‌کنند، بدون این که بترسند کسی زیرشان بگیرد. در بین همه‌ی مخلوقات، انگار فقط این‌ها از چیزی که دور و برشان اتفاق می‌افتد اصلا متاثر نشده‌اند. همه‌ی باقی مانده‌ی دورریزهای فریزرها را تا مرز ترکیدن خورده‌اند. (نمی‌دانم در کدام صفحه‌ی کتاب است! این کتابهایی که در فیدیبو ارائه می‌کنند صفحات را کم و زیاد کرده به هم می‌ریزند، ذیل «روز ۲۷»)

چه کسی به آمریکایی‌ها مجوز داده که هر وقت دلشان خواست ما را بمباران کنند؟ می‌توانم درک کنم که چرا کویت دارد این کار را با ما می‌کند، اما بقیه‌ی دنیا را نه. چرا اینقدر از ما متنفرند؟

بعد از تحریم عراق در دهه۱۹۹۰،بسیاری از این هنرمندان، مواد لازم را برای خلق آثارشان نداشتند و خیلی از چیزها ممنوع بود و همین محرومیت و ممنوعیت باعث شکوفایی بیشتر خلاقیتشان شده بود.

به جای سیر کردن گرسنگان عالم میلیون ها دلار صرف ساختن اسلحه های پیچیده مخرب می شود ، کشتن یعنی نظم نوین جهانی

دایه ای جاسم ،که در یکی از قصرهای صدام حسین کار میکند ، میگفت : یکی از خدمه را در زمان دزدی (سال ۱۹۹۴ بعد از حمله امریکا)گرفتند بعد تمام کارکنان را جمع کردند ،یک دکتر آورده و دست طرف را قطع کرده و بلافاصله در روغن داغ فروبردند ، می گوید به کارکنان فقط مقداری مزد میدهند که از گرسنگی نمیرند و مثل عقاب مراقب شان اند که دزدی نکنند یا توی چیزی سم نریزند ، از غذا و قیمت ها کلی حرف هست ، تخم مرغ شده دانه ای شصت دینار ، حتی در زمان جنگ هم هر ۱۲ تخم مرغ فقط ۴ دینار بود

تا الان شده سه هفته از حمله آمریکا ، ۴۴ هزار بار حمله هوایی، بوش می گوید برای صلح می جنگیم ، چه مزخرفی