بریده‌های کتاب مشرق زمین، گاهواره تمدن

معمولا حقیقت از کاخها بیرون نمی آید...

دولت ها نه بر بنیادآرمانها؛ بلکه بر طبیعت انسانها ساخته می شوند.

هر ملتی باید صلح را دوست بدارد؛ اما باروتش را هم خشک نگاه دارد.

اغلب ادیان کوشیده اند که وظیفه توضیح شر و یافتن طرحی را به انجام رسانند که بنابر آن طرح، انسان شر را، نه با دلخوشی، بلکه با آرامش جان بپذیرد. چون مشکل واقعی حیات رنج نبوده، بلکه رنج ناشایست است.

چون دل و جرئت آن را نداریم که در فضای باز با صید خود مردانه در افتیم و اورا هلاك سازیم برای این کار دیگران را به وکالت برگزیده ایم؛ ولی یادگارهای دوران شکار چیگری ری قدیم فراموش نمیشود و به همین جهت است که از دنبال کردن ضعیفان و فراریان شاد میشویم و آثاری از آن در بازیهای کودکان ما آشکار میشود؛

مسئلۀ خوراك انسان و تهیۀ آن بنیان تمدن را تشکیل میدهد. کلیسای جامع و معبد موزۀ هنر و تالار موسیقی کتابخانه و دانشگاه، همه روکار بنای تمدن هستند و باید چشم داشت و در پشت این ظاهر، کشتارگاه را دید.

در طی ده سال، مردانی بی شمار در راه بنای دیوار جان دادند. چینیان می گویند ((مایه انهدام یک نسل و مایه نجات نسلهای بسیار شد.)) چنانکه خواهیم دید، این دیوار با آنکه نتوانست از ترکتازی بربریان بخوبی جلوگیرد، از شماره یورش های آنان کاست. پس هونهای وحشی، که راه خود را به چین مسدود یافتند، به غرب رو کردند،رهسپار اروپا شدند و به ایتالیا ریختند. آری، ساختن دیوار چین باعث فرو افتادن روم شد!