بریده‌های کتاب به کتابفروشی هیونام دنگ خوش آمدید

بدترین چیز این بود که وقتی حالم خوب نبود باید طوری رفتار می کردم که انگار حالم خوبه . هر شب گریه می کردم و برای خودم دل می سوزوندم که نمی تونستم راجب دردم حرف بزنم

جلوگیری ریزش اشکا باعث می شه زخم هامون دیرتر التیام پیدا کنن.

کتاب ها با آغوش باز از او استقبال کردند،بدون اینکه در مورد فردی که به او تبدیل شده بود قضاوتش کنند، و او را همان طور که بود پذیرفتند.

کتاب خوندن باعث می شه با نگاه واضح تری همه چیز رو ببینین و جهان رو درک کنین

طی دوران زندگی ما ، پاسخ درست یکسره تغییر خواهد کرد .

اگه دنبال یه رویای ناممکن بری، نمی تونی از زندگی روزمره ت لذت ببری.

اون ضرب المثل قدیمی رو یادتونه ؟باید حرف های جسورانه رو توی قلب هامون نگه داریم !

هیچ کس نمی تونه آینده رو پیش بینی کنه. برای فهمیدن اینکه آیا از کاری لذت می بری یا نه ،باید امتحانش کنی .

اینکه بتونی تمام تلاشت رو بکنی ،خودش یه جور تواناییه .

ما همیشه نباید توی وضعیت بی دغدغگی یا آسودگی قرار داشته باشیم .گاهی نیاز داریم دو دستی بچسبیم به سرخوردگی ناشی از اون وضعیت و به پیچیدگی مسائلی که توی ذهنمونه.

هر احتمالی با چیزی کوچک آغاز می شود ، مثل آب سیبی که هر صبح می نوشید ؛اما ممکن است همه چیز را تغییر بدهد.

نمی توانیم صرفا بنشینیم و منتظر بهتر شدن وضعیت جامعه باشیم .اگه افراد بیشتری شروع کنند به کتاب خواندن ،توان درک رنج دیگران را خواهند داشت و دنیا خیلی زود به مکان بهتری تبدیل خواهد شد.

اما هیچ رویایی تا ابد به طول نمی انجامد و هر رویا با رویای دیگری دنبال می شود و انسان نباید به رویایی خاص بیاویزد .

دبیرستان که بودم ،مادرم همیشه می گفت اگه اولین دکمه درست بسته بشه، بقیه دکمه ها هم مرتب توی یه ردیف قرار می گیرن و زندگی هم درست مثل همین ،نرم و روون به جریان در می آد.

زندگی بسیار پیچیده تر و گسترده تر از آن است که صرفا با شغلی که داری قضاوتش کنی .کار نقش مهمی را در زندگی ایفا می کند؛ولی به تنهایی مسئول خوشبختی یا شوربختی ما نیست .

خوشبختی ممکنه فقط با دست کشیدن از چیزی ،در دسترس آدم باشه .

زندگی بدون رویا به خشکی زندگی بدون اشکه .

هر یک از ما مانند یک جزیره هستیم؛ تک و تنها. البته که چیز بدی نیست. انزوا به ما رهایی می‌بخشد، همان‌طور که تنهایی به زندگی ما عمق می‌دهد.

زمانی که به هیچ چیز اهمیت نمی‌داد، کار زیادی هم برای انجام دادن وجود نداشت ؛ اما وقتی شروع به اهمیت دادن کرد، فهرست کارها بی پایان شد .

دوره نوجوونی هیچ دردسری درست نکرده‌م؛ اما فقط یک قدم اشتباه لازم بود تا یه عمر توی دردسر بیفتم. اگه می دونستم اوضاع این جوری می‌شه، از مدت ها قبل بی خیال عقده دختر فرمان بردار می شدم. فکر می کنم مقصر خودمم که به اون دختر کمک نکردم تا برای خودش ایمنی ایجاد بکنه.