بریده‌های کتاب پنج رساله تاریخی حافظ ابرو

چون به ابهر رسید از طرفین رسل در میان کردند و بر صلح اتفاق کردند و دختر امیر ولی را نامزد سلطان حسین گردانیدند و ری را به امیر ولی مسلم داشت و امیر ولی مراجعت نمود و فرهاد آقا را در قلعه شهریاری ری بنشاند و سلطان حسین به طرف تبریز معاودت نمود و عباس آقا را به جهت آوردن دختر به استرباد فرستاد و امیر ولی دختر را با تجمل تمام پیش سلطان حسین فرستاد.

و خلایق خود چنان محب فتن‌اند که انگور حوادث هنوز غوره است که به خیال شراب آن عربده‌های مستانه بیناد نهند.

و مانند بحر که از باد در خروش آید صلوات دادند و بر هیچ‌کس ابقا نکردند، و قتل در اردوی طغایتمورخان عام گشت. از خرد و بزرگ و ترک و تازیک هر که‌را یافتند بکشتند و به تهور کاری از پیش بردند که تا انقراض عالم ذکر آن از روی روزگار محو نخواهند گشت.

ملک غیاث‌الدین را مملکتی موروثی به دست افتاد،به موافقت طالع و زمان و مساعدت بخت روزگار می‌گذرانید و در احداث ایام و اضغاث احلام روزی به شبی و شبی به روزی می‌آورد و از کاسات مراد دور شادکامی و رطل دوست‌کامی می‌نوشید، سرخوش روزگار و مست کار و بار و فارغ از خمار لیل و نهار می‌بود.

سرانجام حیات اگرچه بسیار بپاید زوال است و عاقبت امور اگرچه به انواع سرور گذرد انتقال. در پی هر منحتی محنتی روی نماید و آغاز هر حیاتی به انجام وفاتی منقضی گردد. بر ارباب خرد پوشیده نیست که عرصه دنیا دار فناست و مقیمان ساحت این خرابه بر شرف انتقال‌اند و ساکنان بساط این ویرانه بر جناح ارتحال.