بریده‌های کتاب تراژدی در سه پرده

"او همیشه احساس کسی را داشت که در جایگاه تماشاچیان نشسته و نظاره‌گر بازی دیگران است، ولی خودش هرگز وارد صحنه نمی‌شود و در ماجرایی شرکت نمی‌کند. اما در واقع همان تماشاچی بودن بیشتر با خلق و خویش تناسب داشت."

"ما اغلب نمی‌توانیم درباره اشخاصی که روی صحنه می‌روند و کارهای هنری می‌کنند، خوب قضاوت کنیم و کارهای خارج از صحنه و زندگی روزمره آنها را نیز نوعی بازی تلقی می‌کنیم."

"تو متوجه نیستی، چارلز. نمی‌دانی این سوءظن های بی‌مورد تا چه حد ممکن است به دیگران صدمه بزند. یعنی این حرفها که هیچ پایه و اساسی هم ندارد، همه جا می‌پیچد و بالاخره به گوش خانم بابینگتون می‌رسد. آن وقت می‌دانی او چقدر ناراحت می‌شود؟ چه رنج و عذابی می‌کشد؟"

مرگ ناگهانی یا تحولات غیرمنتظره نمی‌توانست او را هیجان‌زده کند. او همیشه عادت داشت اتفاقات و حوادث را مثل یک واقعیت بپذیرد و به طور مناسب و شایسته با آنها برخورد کند.

«بشر ذاتا بیشتر به تنهایی گرایش دارد.»