بریدههای کتاب زمانی که همخانهی داوینچی بودم Satoru 1404/3/20 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 33 0 8 Satoru 1404/3/24 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 118 «حتی حرف راست رو هم چندبار که تکرار کنی دیگه رو مخ راه میره پس بهتره همون یه بار بگی.» 0 15 Satoru 1404/3/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 34 0 9 Satoru 1404/3/23 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 116 0 9 Satoru 1404/3/24 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 151 0 7 Satoru 1404/3/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 107 فقر چهره زشتی داره سامی! فقر زیباییها رو هم زشت میکنه 1 14 joiboy 1404/4/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 7 در زندگی هر آدمی گاهی پیش می آید که آدم های بزرگی سر راهش سبز شوند. من خودم سر راه آدم های بزرگ سبز میشدم. 0 10 joiboy 1404/4/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 34 تواضع؟ تواضع چرا؟ تواضع کار آدمای ریاکاریه که میدونن کارشون اصلا خوب نیست و بازم میخوان خودنمایی کنن. من وقتی یه شاهکار خلق میکنم، خودم قبل از بقیه متوجه این موضوع میشم. واسه همین خیالم راحته که اگه تمام دنیا هم بهش فحش بدن باز کار من شاهکاره. 0 9 آگاتاهد. 1404/4/31 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 97 فکر کردم خندیدن رو فراموش کرده. 0 14 آگاتاهد. 1404/4/31 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 106 توانمندی و قدرتِ هنر از محدودیت زاده میشه و در آزادی میمیره. 0 6 joiboy 1404/5/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 88 اگر قرار بود آدمیزاد پرواز کنه خداوند دو بال بهش میداد و اگر قرار بود مثل ماهی زیر آبی بره اونو شبیه ماهی خلق میکرد. این کار های شما دخالت در امور آفریدگاره. استغفار کنین و به همون نقاشی کردن ادامه بدین. 10 31
بریدههای کتاب زمانی که همخانهی داوینچی بودم Satoru 1404/3/20 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 33 0 8 Satoru 1404/3/24 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 118 «حتی حرف راست رو هم چندبار که تکرار کنی دیگه رو مخ راه میره پس بهتره همون یه بار بگی.» 0 15 Satoru 1404/3/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 34 0 9 Satoru 1404/3/23 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 116 0 9 Satoru 1404/3/24 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 151 0 7 Satoru 1404/3/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 107 فقر چهره زشتی داره سامی! فقر زیباییها رو هم زشت میکنه 1 14 joiboy 1404/4/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 7 در زندگی هر آدمی گاهی پیش می آید که آدم های بزرگی سر راهش سبز شوند. من خودم سر راه آدم های بزرگ سبز میشدم. 0 10 joiboy 1404/4/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 34 تواضع؟ تواضع چرا؟ تواضع کار آدمای ریاکاریه که میدونن کارشون اصلا خوب نیست و بازم میخوان خودنمایی کنن. من وقتی یه شاهکار خلق میکنم، خودم قبل از بقیه متوجه این موضوع میشم. واسه همین خیالم راحته که اگه تمام دنیا هم بهش فحش بدن باز کار من شاهکاره. 0 9 آگاتاهد. 1404/4/31 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 97 فکر کردم خندیدن رو فراموش کرده. 0 14 آگاتاهد. 1404/4/31 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 106 توانمندی و قدرتِ هنر از محدودیت زاده میشه و در آزادی میمیره. 0 6 joiboy 1404/5/21 زمانی که همخانهی داوینچی بودم محمدرضا مرزوقی 4.1 12 صفحۀ 88 اگر قرار بود آدمیزاد پرواز کنه خداوند دو بال بهش میداد و اگر قرار بود مثل ماهی زیر آبی بره اونو شبیه ماهی خلق میکرد. این کار های شما دخالت در امور آفریدگاره. استغفار کنین و به همون نقاشی کردن ادامه بدین. 10 31