بریده‌ کتاب‌های وقتی نیچه گریست

نیچه: نشانه آزادی چیست؟ این که دیگر شرمنده خودت نباشی!

همچنان اصرار داشت اگر تنها بماند حالش بهتر می‌شود. با همان رفتار مؤدبانه‌اش به من فهماند باید سرم به کار خودم باشد. از آن آدم‌هایی است که در سکوت رنج می‌کشند، یا شاید چیزی را پنهان می‌کنند.

شاید یک مرد تنها با مرد بودن می تواند زنانگی یک زن را آزاد کند

زندگی جرقه‌ای میان دو خلأ است؛ تاریکی قبل از تولد و تاریکی بعد از مرگ.

آنچه جاودانه است این زندگی و این لحظه است . هیچ زندگی دیگر و هدفی که این زندگی رو به آن داشته باشد یا قضاوت و دادگاهی در میان نیست .

کسانی که در آرزوی آرامش و شادی روحند، باید ایمان آورند و مشتاقانه آن را پذیرا شوند؛ و آنان که در پی حقیقتند، باید آرامش ذهن را ترک گویند و زندگیشان را وقف پرسش ها کنند.

آیا زندگی خودت را زیسته ای ؟ یا با آن زنده بوده‌ای ؟ آیا آن را برگزیده ای ؟ یا زندگی ات تو را برگزیده است ؟ آیا آن را دوست داری ؟ یا از آن پشیمانی ؟ این است معنی زندگی را به کمال یافتن .

سهل تر و بسیار سهل تر است که از دیگری اطاعت کنی ، تا خود راهبر خویش باشی .

برای ساختن فرزندان ، باید نخست خویشتن را بسازی . در غیر این صورت ، فرزندان را برای نیاز های حیوانی ، فرار از تنهایی یا پر کردن چاله های وجودت پدید آورده ای . وظیفه ی تو به عنوان یک والد فقط ساختن خودی دیگر ، یوزفی دیگر نیست ، بلکه چیزی برتر است ، چیزی همانند آفریدن یک آفریننده .

در آن نامه اشاره کردم که راه انسان ها از ابتدا جدا میشود: کسانی که در آرزوی آرامش و شادی روح‌اند باید ایمان آورند و آن را مشتاقانه پذیرا باشند؛ و آنان که در پی حقیقت‌اند باید آرامش ذهن را ترک گویند و زندگی‌شان را وقف پرسش ها کنند.

ما بیشتر از این که عاشق موضوع برانگیزاننده اشتیاق خود باشیم، نفس اشتیاق را دوست داریم.

هیچ‌کس هرگز کاری را تنها به خاطر دیگران انجام نداده است . همه ی اعمال ما خودمدارانه‌اند؛ هر کس تنها در خدمت خویش است ؛ همه تنها به خود عشق می‌ورزند.

یک اعتراف ساده چنین قدرتی ندارد یوزف. اگر داشت، هیچ کاتولیکی دچار اختلالات عصبی نمی شد!

هرکس تو را بشناسد، می‌داند چه استعدادهای منحصربه‌فردی داری! کار تو سخت‌تر است؛ هرچه موهبت بیشتری داشته باشی، ناتوانی در شکوفا ساختن آنها نابخشودنی‌تر خواهد بود.

حقیقت خود نیز وهمی بیش نیست. وهمی که بی آن نمی توان زندگی کرد.

امروز فهمیدم بهترین آموزگار آن است که از شاگردانش بیاموزد.

با کنایه گفت بیش از آنچه باید، در زندگی با بحران مواجه بوده و در بیست‌سالگی، به‌اندازه انسانی چهل‌ساله تجربه داشته است!