بریده‌های کتاب دیما

دلم راضی نمی شود،بسپرمشان دست تویی که نمی بینندت آدم ها،خودم بالا بمانم.اینجوری نگاهم نکن! آدمیم دیگر!اعتمادمان به چشممان بیشتر است تا ایمانمان به خدا...

من فکر می کنم تمام مادرها به تعداد فرزندانشان،یکی هم بیشتر،قلب دارند.آن هم قلب هایی که خارج از تن خودشان می تپد.مادر شاید تپیدن های قلب بچه را حس نکند،مثل نفس کشیدن های خودش که برایش عادی شده،اما کافی است فقط یک لحظه،یکی از تپش ها کمی تند برود یا ذره ای کند شود!آنجاست که تمام وجود مادر تیر می کشد...

عجیبی عشق همین‌جاست . نه اینکه عاشق‌ها تمامیِ هم را می‌فهمند ، نه اینکه فرشته‌اند و از هم دلشان نمی‌گیرد ، اما معجزه‌ی عشق توی رگ‌هایشان جاری است ؛ همانی که کار تو را به آنجا کشیده ، بهترین و تنها کسی است که دوباره به زندگی برت می‌گرداند .