بریده‌ کتاب‌های Restore me

I have a great fear of drowning in the ocean of my own silence. In the steady thurm that accompanies quite, my mind is unkind to me. I think too much. I feel perhaps, far more then I should.

آنقدر دلم میخواست احمق هایی که بدون شناخت من قضاوتم میکردند را راضی کنم که خود واقعی ام را در این راه گم کردم.

آتش نفرت واقعی، بدون اکسیژن علاقه وجود نخواهد داشت

the fire of true hatred, I realize, cannot exist without the oxygen of affection.

آرام می گویم: آره. و سپس - حتی در حین گفتن کلمات از خودم متنفرم - نمی توانم نپرسم: "لنا اهل کجاست؟" نازیرا می خندد. "فکر کردم گفتی که به لنا اهمیت نمیدی."