بریده‌های کتاب توکایی در قفس

همه‌چیز، عوض شده بود. اما این نبود، حقیقت این بود که او خودش عوض شده بود.

قدّ بلند داشتن فایده‌یی ندارد،کسی که به دیگری کمک می‌کند باید فکرش بلند باشد.

《حرف های شما درست است.ولی با حرف،بار به منزل نمی‌رسد. خودت به قفس اتفاده‌یی ،خودت‌هم باید راه بیرون آمدنش را پیدا کنی.》

《هر قدر هم که‌گرسنگی باشد، در آزادی لذّتی هست که به گرسنگی و سختی هایش می‌ارزد.》

《توکا، هوش تنها کافی نیست، وسیله لازم است.》

حس می‌کرد با وجود آب و دانه‌ی فراوان،روز‌به‌روز ناتوان‌تر می‌شود و بجای آن میل به آزادی، در او بیشتر نیرو می‌گیرد.

در میان قفس هیچ‌جا را نمی‌دید و از میان میله‌ها هر جا را که می‌شد دید، آنقدر می‌دید که‌از تکرار آن خسته می‌شد.