بریده‌های کتاب پری روز

نگاهی بی‌تفاوت می‌کنم، هرگز نمی‌فهمی / تماشایت بریده دستِ زن‌های درونم را

از چشمۀ خشکیدۀ اشکم چه بگویم؟ / از وسعتِ اندوهِ دو نارنجِ چلانده

شب‌ها به چه جان‌کندنی از نیمه گذشتند / تقویم، سراسر شبِ یلدا شده بی‌تو

نشان دهید خدا را نشانه‌های عزیز!

خزان وزیده و تاراج کرده مزرعه را / قسم به جیبِ تهی‌تان خزانه‌های عزیز!

بی‌عطرِ تنت سخت پریشانم و ای کاش / می‌شد کمی از حجرۀ عطار خریدت

به باغبان بسپارید بگذرد از من / مباد حاصل یک عمرِ باغ، عاق شود

ای بادبادکِ دور! در بادها رها شو / دستی که نخ به پایت می‌بست رفته دیگر

نگاهی بی‌تفاوت می‌کنم، هرگز نمی‌فهمی تماشایت بریده دستِ زن های درونم را