نگاهی بی‌تفاوت می‌کنم، هرگز نمی‌فهمی / تماشایت بریده دستِ زن‌های درونم را

از چشمۀ خشکیدۀ اشکم چه بگویم؟ / از وسعتِ اندوهِ دو نارنجِ چلانده

شب‌ها به چه جان‌کندنی از نیمه گذشتند / تقویم، سراسر شبِ یلدا شده بی‌تو

نشان دهید خدا را نشانه‌های عزیز!