بریده‌های کتاب آنا کارنینای مشکل‌گشا

اما در ادبیات ، چه رمان ، چه نمایشنامه و چه شعر است که ما واقعا متوجه می‌شویم چه کسی هستیم و شاید حتی مهمتر اینکه چه کسی نمی‌خواهیم باشیم 👌

ما تنها وقتی واقعا زنده ایم که بخاطر دیگران زندگی کنیم 😇

تمام افسون ها ، تمام زیبایی و تمام تنوعِ زندگی از نور و سایه درست شده است✨️

چرا تقدیر من این است که همه چیز را ببینم و قلبم همه ی آنها را تحمل کند؟💔

تالستوی عاشق جزئیات صورت زن هاست . درباره آنا نوشته مژه هایی چنان پرپشت داشت که چشم های خاکستری اش را تیره تر نشان دهند .

عشق از هر نوع ، چه شاد و چه اندوه بار ، بلاست ؛ اگر خودت را دربست در اختیارش بگذاری

به راه غلط رفتن به اختیار خود بسیار بهتر از به راه درست رفتن به شیوه ی دیگری است 👌

کتابها پُرند از چیزهایی عجیب در مکان هایی که نباید باشند و آدم های زیادی خودشان را درباره چیزهایی گول می‌زنند که قرار نیست هيچوقت اتفاق بیفتد .

قلبی دارم پر از عشق ؛ تو چه وقت چنین حسی خواهی داشت؟❤️‍🩹

زندگی چرند است ، اما در کُنهَش معنای عمیقی دارد .

زندگی آنجایی بهتر است که ما نیستیم💔

توهم وقتی جواب می‌دهد که دیگران هم در آن با ما شریک باشند 👌

نابوکوف یکبار لحن داستان های چخوف را چنین توصیف کرد : رنگی بین رنگِ پرچینی کهنه و ابرهای پایین جو را به ذهن متبادر می‌کنند ✨️

آدم ها همزمان هم قدیس اند و هم شیطان ؛ ما در آن واحد هم عشق می‌میورزیم و هم نفرت داریم👌

چخوف در قیاس با باقی نویسنده های روس بیشترین همدلی را دارد🫠

زندگی بی حساب کتاب و وحشتناک است و آدم های خوب بی هیچ دلیلی می‌میرند و آدم های بد بی هیچ دلیلی عمرشان طولانی است . هیچ تقویم خردی از پس توضیح چنین چیزی برنمی آید💔

روز ازدواج چقدر می‌تواند عجیب باشد ؛ گیلاسی نوشیدنی در دست داری و آرام لبخند میزنی 🥂

انسانیت شما هویت شماست سعی نکنید چیزی باشید که نیستید🤝

از میان همه ی کلاسیک‌های روسی مرشد و مارگاریتا سرخوشانه ترین آنهاست.

مرشد و مارگاریتا به ما یادآوری می‌کند در نهایت همه چیز بهتر می‌شود، فقط اگر بتوانید مختصری حماقت و بیهودگی به زندگیتان تزریق کنید👌