بریده‌ای از کتاب فرسودگی اثر کریستیان بوبن

روشنا

روشنا

1402/8/4

بریدۀ کتاب

صفحۀ 21

ما هرگز به این کودکی که در وجود ما است، به اندازه کافی اعتماد نمی‌کنیم. آنجا که واژه‌ها در می‌مانند، زبان به سخن می‌گشاید. آنجا که دیگر باز می‌مانیم، راه می‌گشاید.

ما هرگز به این کودکی که در وجود ما است، به اندازه کافی اعتماد نمی‌کنیم. آنجا که واژه‌ها در می‌مانند، زبان به سخن می‌گشاید. آنجا که دیگر باز می‌مانیم، راه می‌گشاید.

6

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.