بریده‌ای از کتاب گزیده ی اشعار فاضل نظری اثر فاضل نظری
1404/5/5
صفحۀ 37
"چای مینوشم که با غفلت فراموشت کنم، چای مینوشم ولی از اشک فنجان پر شده‌است...." بس که گل هایم به گور دسته جمعی رفته اند، دیگر از گل های پرپر خاک گلدان پر شده‌است...
"چای مینوشم که با غفلت فراموشت کنم، چای مینوشم ولی از اشک فنجان پر شده‌است...." بس که گل هایم به گور دسته جمعی رفته اند، دیگر از گل های پرپر خاک گلدان پر شده‌است...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.