بریده‌ای از کتاب بریت ماری اینجا بود اثر فردریک بکمن
1403/6/9
4.1
56
صفحۀ 205
همیشه بهت قول می دن که گل بکارن. یه جورهایی امید می دن. تو عاشقشون می شی و اون ها هربار با یه راه جدیدی ناامیدت می کنن.
همیشه بهت قول می دن که گل بکارن. یه جورهایی امید می دن. تو عاشقشون می شی و اون ها هربار با یه راه جدیدی ناامیدت می کنن.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.