بریدۀ کتاب
1403/7/6
صفحۀ 72
گذر زمان در اردوگاه همیشه آدم را به شگفتی می‌انداخت. چشم به هم می‌گذاشتی روزها پشت سر هم گذشته بودند، اما سال‌ها چه دیر می‌گذشت و زمان رهایی انگار که هرگز فرانمی‌رسید.
گذر زمان در اردوگاه همیشه آدم را به شگفتی می‌انداخت. چشم به هم می‌گذاشتی روزها پشت سر هم گذشته بودند، اما سال‌ها چه دیر می‌گذشت و زمان رهایی انگار که هرگز فرانمی‌رسید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.