بریده‌ای از کتاب داراب نامه طرسوسی اثر ابوطاهر محمد بن حسن بن علی بن موسی الطرسوسی

این داستان‌گزاران معمولاً در روایات مکتوب خود را "راوی اخبار" و "گزارندهٔ اخبار" و "گزارندهٔ داستان" و "مؤلف اخبار و گزارندهٔ اسرار" و امثال آن معرفی می‌کرده و روایات خود را بر گفتار "راویان اخبار" و "ناقلان آثار" و "مورخان" و امثال آن‌ها معول می‌نموده‌اند و از اینجا می‌توان دریافت که سخنانشان خوب یا بد بر اساسی استوار بوده است و داستان‌هایی که نقل می‌کردند روایات کهنی بود که سینه به سینه و دهان به دهان گشته و بدانان رسیده بود و تصرف آنان در این داستان‌ها بیشتر یا تصرف عبارتی بود و یا افزودن بعضی شاخ و برگ‌ها که به اقتضای ذوق و قریحهٔ داستان‌گزار صورت می‌پذیرفت.