بریده‌ای از کتاب انجمن شاعران مرده اثر ان.اچ. کلاین بام

به چهره‌ی این مرد‌های جوان نگاه کنید، آیا چشمانشان مثل شما پر از امید نیست ؟ حالا بگویید این امید ها و لبخند‌ها کجا رفته اند؟ حالا هر کدام، غذای گل های نرگس شده ‌اند! به زمزمه‌شان از پشت قاب عکس ها گوش کنید که از ورای گذشته با شما حرف میزنند !🗻🥀