بریده‌ای از کتاب درخت خون اثر مهدی جواهریان
1403/7/1
3.9
8
صفحۀ 7
فکر می کردم عزلت بهترین طریقِ ادامهٔ زندگی است، اما حالا باور دارم که جایزترین بهانه برای پایان دادن به زندگی همین تنهایی است. آموختم در همنشینی با آدمی هیچ آسایشی نیست و اینک دانسته ام در نبودنش هم تاب و امیدی برای ادامهٔ این رنج مدام نخواهد بود. 📚 از کتاب "درختِ خون" 🖊 مهدی جواهریان
فکر می کردم عزلت بهترین طریقِ ادامهٔ زندگی است، اما حالا باور دارم که جایزترین بهانه برای پایان دادن به زندگی همین تنهایی است. آموختم در همنشینی با آدمی هیچ آسایشی نیست و اینک دانسته ام در نبودنش هم تاب و امیدی برای ادامهٔ این رنج مدام نخواهد بود. 📚 از کتاب "درختِ خون" 🖊 مهدی جواهریان
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.