بریده‌ای از کتاب طبیعت بیجان با صدف ها و لیمو اثر مارک دوتی

به یک نقاشی دل باخته ام.نه، این جمله هم انگار چیزی کم دارد- بهتر است بگویم به مدار یک نقاشی کشیده شده‌ام، خودم را واگذاشته‌ام تا با جاذبه‌ی سرسری‌اش که هر دَم گیراتر می‌شود، به جانبش کشیده شوم. هستی و قدرتِ اراده‌ی نقاشی را به حس دریافته‌ام، دل‌سپرده و گرفتارش شده‌ام. و حاصلِ این همه، ثمره‌ی نگریستن تا سرحدِ توان به آن سطحِ سرشار، عشق است-مرادم از عشق حسّ شفقّتی‌ست به تجربه، به مأنوسیِ با چیزهای این جهان.