بریده‌ای از کتاب سقای آب و ادب اثر سیدمهدی شجاعی

آن نوح بود که برای راندن کشتی نیاز به آب داشت، تو که حسین منی، کشتی ات را به خشک می رانی، به شط عطش می افکنی و لنگرت را از کناره کویر کرب و بلا باز میکنی و سفر نجات بخش و حیات آفرین ات را از خاک و خون آغاز میکنی .