بریده‌ای از کتاب راه رشد؛ الگوی دینی تربیت کودک و نوجوان اثر محمدصادق حائری شیرازی

بنابراین، تربیت در موجودی که قدرت ترمیم دارد ، این است که تا آنجا که او می‌تواند《بیاید》تو 《برگردی》و به تدریج که او می‌تواند بار را بر دوش 《بگیرد》تو از دوش، زمین 《بگذاری》و آرام آرام سایه دخالتت را در وجود او کم کنی ، به طوری که او خود را اداره کند .