بریدهای از کتاب دریچه ای به عالم پنهان اثر محمدحسن وکیلی
1404/1/1
صفحۀ 65
اما چرا انسان باید به این عالم بیاید؟ زیرا انسان تا به این عالم قدم ننهد، در تنگنای اینجا قرار نگیرد در بوته بلا و امتحان واقع نشود، رشد نمیکند؛ مانند دانه گندمی که اگر بخواهد جوانه بزند و سر به آسمان بکشد ابتدا باید به زیر خاک برود و چند صباحی را در ظلمت و فشار آن خانه تاریک به سر ببرد تا اینکه سر برآورد و دریچه به دنیای نور بگشاید و دوباره سر از خاک بیرون آورد؛ اما این بار که از خاک بیرون میآید، آن دانه گندم پیشین نیست؛ دانهای است جوانه زده که میتواند دهها برابر صعود کند و خود، منبع و منشا ده ها دانه جدید شود.
اما چرا انسان باید به این عالم بیاید؟ زیرا انسان تا به این عالم قدم ننهد، در تنگنای اینجا قرار نگیرد در بوته بلا و امتحان واقع نشود، رشد نمیکند؛ مانند دانه گندمی که اگر بخواهد جوانه بزند و سر به آسمان بکشد ابتدا باید به زیر خاک برود و چند صباحی را در ظلمت و فشار آن خانه تاریک به سر ببرد تا اینکه سر برآورد و دریچه به دنیای نور بگشاید و دوباره سر از خاک بیرون آورد؛ اما این بار که از خاک بیرون میآید، آن دانه گندم پیشین نیست؛ دانهای است جوانه زده که میتواند دهها برابر صعود کند و خود، منبع و منشا ده ها دانه جدید شود.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.