بریده‌ای از کتاب داستان فراموشی اثر یامین پور

گروهی شاید گمان کنند دلیل توجه به شهید آوینی، تصویر مقدسی است که خصوصاً برای علاقمندان به انقلاب و دفاع مقدس، از او طی این سال‌ها در تصاویر رسانه‌ای به جا مانده است؛ اما ماندگاری و بقا به واسطه امور فانی میسر نمی‌شود. تا کسی خود با حق نسبت پیدا نکند، باقی نمی‌شود. آن چیزی که او را ماندگار کرده است، همان رهسپار شدن به سرچشمه است. آثار و نکات مکاشفات فکری و حکمی باقی مانده از او هنوز تشنگان این عرصه را سیراب می‌کند و چه بسا تا وقتی او بر سر این سرچشمه است، که همیشه هست، این نسبت (میان ما و او) هم باقی است؛ همانگونه که نمی‌توانیم روزگاری را تصور کنیم که دیگر حرفی از حافظ در میان نباشد. حافظ سال‌های سال باقی خواهد بود. ممکن است دوره‌ای راهمان را کج کنیم و ساحل رودِ جاری از سرچشمه را ترک و در وادی فراموشی آواره باشیم، ولی حافظ برای کسانی که با آن با آن جهان سنخیتی پیدا می‌کنند باقی است. حکمت و هنر و اهل این دو باقی‌اند.