بریده‌ای از کتاب هنر سیر و سفر اثر آلن دوباتن
1402/11/16
3.7
6
صفحۀ 162
او (وردز ورت) بر این اعتقاد بود که شهرنشینان آینده‌نگری نداشتند؛ اسیر چیزهایی بودند که در خیابان یا سر میز‌های شام گفته می‌شود. هر چه بیشتر داشتند باز برای به دست آوردن چیزهای نو حریص‌تر بودند، که معمولا نه کمبودش را داشتند و نه عاملی برای خوشحالی بود.
او (وردز ورت) بر این اعتقاد بود که شهرنشینان آینده‌نگری نداشتند؛ اسیر چیزهایی بودند که در خیابان یا سر میز‌های شام گفته می‌شود. هر چه بیشتر داشتند باز برای به دست آوردن چیزهای نو حریص‌تر بودند، که معمولا نه کمبودش را داشتند و نه عاملی برای خوشحالی بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.