بریده‌ای از کتاب بینوایان اثر ویکتور هوگو

هر یک از راهبان به سهم خود عملی را که "جبیره" نامیده می‌شود انجام می‌دهد. مدت دوازده ساعت پیاپی از ساعت چهار بعد از ظهر تا چهار ساعت بعد از نیمه شب یا از چهار ساعت بعد از نیمه شب تا چهار ساعت بعد از ظهر خواهر مقدسی که عمل جبیره را انجام می‌دهد روی سنگ بر روی زانوانش می‌ماند، دو دست به هم پیوسته، طناب به گردن،هنگامی که خستگی تحمل ناپذیر می‌گردد به شکم بر زمین می‌افتد، چهره بر خاک، دست ها چلیپاوار؛ این تسلایش به شمار می‌رود. در این حال خواهر مقدس برای همه گناهکاران عالم دعا می‌کند. این کاری بزرگ در حد اعلی است.