بریده‌ای از کتاب راه رشد؛ الگوی دینی تربیت کودک و نوجوان اثر محمدصادق حائری شیرازی
1403/9/18
صفحۀ 182
هر چه انسان می کشد ، از این است که از منبع خودش استفاده نکرده تا این زمین تبدیل به باغ بشود. تربیت این است که در خود این زمین حفاری شود. باید یک جریانی از درون خود انسان برای آبیاری او پدید بیاید ، نه اینکه او را زیر شیر آب بیاورند که هر وقت شیر باز شد ، نشاط پیدا کند و هر وقت بسته شد ، تشنه شود.
هر چه انسان می کشد ، از این است که از منبع خودش استفاده نکرده تا این زمین تبدیل به باغ بشود. تربیت این است که در خود این زمین حفاری شود. باید یک جریانی از درون خود انسان برای آبیاری او پدید بیاید ، نه اینکه او را زیر شیر آب بیاورند که هر وقت شیر باز شد ، نشاط پیدا کند و هر وقت بسته شد ، تشنه شود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.