بریده‌ای از کتاب ناقوس عزا در سوگ که می زند اثر ارنست همینگوی

هواپیماهایی که اون‌قدر صدا می‌کنن که شیر تو سینهٔ مادرت می‌خشکه، که آسمون از اونا سیاه می‌شه و مث شیر می‌غرن؛ اون وقت تو از من می‌خوای کارها رو جدی بگیرم. همین حالا هم اونا رو زیادی جدی گرفته‌م.