بریدۀ کتاب

بی خودی نیست که سید حسین ، نفرت عجیبی از طالبان و آمریکا دارد. به من می گوید: « تو حال و روز مرا نمی فهمی . خسته شده ام از بس که خبر مرگ ومیردوستان و آشنایانم را در انفجارهای طالبان شنیده ام ». راست می گوید، خیلی خسته است. همین طور که حرف می زند ، مثل نقل و نبات فهرستی از انفجارهای ریز و درشت از دهانش بیرون می ریزد. مثلاً عاشورای همین امسال در فلان حسینیه ، یا همین بیست روز پیش در نمازجمعه شیعیان در جایی دیگر وهمین جور می گوید و می گوید. جالب این است که علت تمام این اتفاقات را رد پای خارجی ها در پاکستان می داند. می گوید: الان تنها کشوری در دنیا که به این فلاکت نیفتاده، ایران است. می ترسم یک وقت همین بلا سر ایران بیاید.