بریده‌ای از کتاب مثنوی معنوی (دفتر اول) اثر جلال الدین محمد بن محمد مولوی

بریدۀ کتاب

صفحۀ 13

آن پسر را کش خضر ببرید حلق سر آن را در نیابد عام خلق آن گل سرخست تو خونش مخوان مست عقلست او تو مجنونش مخوان نیم جان بستاند و صد جان دهد آنچ در وهمت نیاید آن دهد تو قیاس از خویش می‌گیری ولیک دور دور افتاده‌ای بنگر تو نیک

آن پسر را کش خضر ببرید حلق سر آن را در نیابد عام خلق آن گل سرخست تو خونش مخوان مست عقلست او تو مجنونش مخوان نیم جان بستاند و صد جان دهد آنچ در وهمت نیاید آن دهد تو قیاس از خویش می‌گیری ولیک دور دور افتاده‌ای بنگر تو نیک

3

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.